US Section 232 Tariffs ฉบับใหม่ เพิ่มภาษีเครื่องจักรโลหะ 50% กระทบห่วงโซ่อุตสาหกรรมโลก

Section 232 ฉบับใหม่ เพิ่มภาษี “เครื่องจักรกลโลหะ” สูงสุด 50% กระทบตั้งแต่ยุโรปถึงเอเชีย

สหรัฐฯ ประกาศขยายขอบเขตมาตรการภาษีภายใต้ Section 232 ให้ครอบคลุมถึง “Machining Centres for Working Metal (รหัสศุลกากร 8457.10)” เป็นครั้งแรก

โดยกำหนดให้เสียภาษี 50% ของมูลค่าเหล็กและอะลูมิเนียมที่อยู่ในเครื่องจักร และ 15% สำหรับส่วนประกอบอื่นของเครื่อง รวมถึง “อะไหล่” ที่ใช้ซ่อมบำรุงด้วย

การเปลี่ยนแปลงนี้สร้างแรงสั่นสะเทือนในอุตสาหกรรมเครื่องจักรกลโลหะของยุโรป เพราะสหรัฐฯ เป็นหนึ่งในตลาดส่งออกสำคัญนอกยุโรปของสมาชิก CECIMO (สมาคมผู้ผลิตเครื่องจักรกลยุโรป) ซึ่งคาดว่าจะกระทบการส่งออกมูลค่ารวมกว่า 500 ล้านยูโร

• อุตสาหกรรมเหล็กโลกเผชิญแรงกดดันใหม่ จากจีนผลิตเกิน–สู่การกีดกันทางการค้า

ผลกระทบที่เริ่มขยายสู่เอเชียและไทย

แม้มาตรการนี้จะพุ่งเป้าไปยังยุโรปโดยตรง แต่ผลกระทบต่อ ห่วงโซ่อุปทานโลก กำลังขยายวงอย่างรวดเร็ว — รวมถึงไทยด้วยใน 3 มิติหลัก:

1. เครื่องจักรยุโรปแพงขึ้น – การลงทุนใหม่ในไทยอาจชะลอ

โรงงานไทยที่ใช้เครื่องจักรยุโรป (โดยเฉพาะ machining centres, EDM, และเครื่องกัด 5 แกน) จะเผชิญกับ ต้นทุนเครื่องจักรนำเข้าสูงขึ้น เนื่องจากราคาจากต้นทางยุโรปปรับตัว และการส่งต่อภาระภาษีในตลาดโลก

ผู้ผลิตในอุตสาหกรรมแม่พิมพ์ ชิ้นส่วนยานยนต์ และอิเล็กทรอนิกส์ อาจชะลอการลงทุนในเครื่องจักรรุ่นใหม่ เพราะรอความชัดเจนด้านราคาและการขนส่ง

2️.  ซัพพลายเชนโลกปรับตัว – ไทยอาจถูก “ดึง” หรือ “ผลัก” จากการเปลี่ยนเส้นทางการค้า

เมื่อสหรัฐฯ ตั้งภาษีสูงกับยุโรป บางบริษัทอาจ ย้ายฐานการผลิตมาที่เอเชีย เพื่อเลี่ยงต้นทุน (nearshoring หรือ friend-shoring) ซึ่งถือเป็น “โอกาสของไทย” หากดึงดูดการลงทุนในเครื่องจักรและเทคโนโลยีขั้นสูงได้

ในทางกลับกัน ถ้าบริษัทสหรัฐเลือก ผลิตในประเทศ (reshoring) หรือกระจายไปยังประเทศที่มี FTA เช่น เม็กซิโก/เวียดนาม อาจทำให้ไทย เสียส่วนแบ่ง ของการผลิตในห่วงโซ่นี้

3. ความไม่แน่นอนด้านกฎระเบียบ – เพิ่มภาระผู้ส่งออกไทย

สหรัฐฯ บังคับให้ผู้ส่งออกต้อง ระบุประเทศที่เหล็ก/อะลูมิเนียมถูกผลิตและแปรรูป (Steel Origin Declaration)

สำหรับผู้ส่งออกไทยที่มีสินค้าใช้โลหะ เช่น ชิ้นส่วนเครื่องจักร แม่พิมพ์ หรือโครงสร้างอุตสาหกรรม จะต้องมีระบบติดตามข้อมูล (BOM / COO) อย่างละเอียด เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงด้านการปฏิบัติตามกฎหมาย
 

อุตสาหกรรมไทยที่ได้รับผลกระทบโดยตรงและโดยอ้อม

ข้อเสนอสำหรับภาคอุตสาหกรรมไทย

• ผู้ผลิต/ซัพพลายเออร์ไทย:
  • เริ่มจัดทำระบบติดตามวัตถุดิบและแหล่งที่มา (Material Traceability)
  • มองหาเครื่องจักรจากแหล่งที่ไม่ถูกภาษี เช่น ญี่ปุ่นหรือไต้หวัน
  • เร่งใช้เทคโนโลยี Retrofit เพื่อยืดอายุการใช้งานเครื่องจักรเดิม
     
• ภาครัฐและสมาคมอุตสาหกรรม:
  • ประสานความร่วมมือกับคู่ค้าสหรัฐฯ เพื่อขอยกเว้นหรือเลื่อนการบังคับใช้บางรายการ
  • ส่งเสริมการลงทุนเครื่องจักรผลิตในประเทศ / การประกอบเครื่องในไทย
  • เตรียมมาตรการดึงดูด FDI จากยุโรปที่ต้องการย้ายฐานการผลิตมาภูมิภาค

สรุปแนวโน้ม

มาตรการภาษีของสหรัฐฯ ครั้งนี้ไม่เพียงกระทบผู้ผลิตยุโรป แต่ยัง เร่งการเปลี่ยนทิศทางของห่วงโซ่อุตสาหกรรมโลก

สำหรับไทย นี่คือ “จุดเปลี่ยน” ที่ต้องบริหารความเสี่ยงด้านต้นทุน และมองเห็น “โอกาส” ในการเป็นฐานการผลิตเครื่องจักรและชิ้นส่วนในเอเชีย

แหล่งอ้างอิง:

1. CECIMO
2. Federal Register 
3. U.S. Customs and Border Protection
4. Trading Economics
5. Reuters